چو دیوم عاشق آن یک پری شد ز دیو خویشتن یک سر بری شد
چو ناگاهان بدیدش همچو برقی برون پرید عقلش را سری شد
در انگشت پری مهر سلیمان چو دید آن جان و دل در چاکری شد
چو سر چاکری عشق دریافت فراز هفت چرخ مهتری شد
چو لب تر کرد او از جام عشقش بدان خشکی لب او از تری شد
چو شد او مشتری عشق جنی کمینه بندگانش مشتری شد
چو گاوی بود بی?جان و زبان دیو بداد جان و عشقش سامری شد
همه جور و جفا و محنت عشق بر او شیرین چو مهر مادری شد....
خون شد دل آیینه ها پس کی می آیی
یا مهدی ای آرام دل های پریشان ای نام تو میزانترین تفسیر قرآن
ای راز و رمز کهکشان ها در نگاهت قالیچ? بال ملائک فرش راهت
ای تکسوار بی بدیل ملک سرمد منجی عالم، قائم آل محمد ( ص )
درویشم و دلریشم از درد فراقت عمری نشستم بر گلیم اشتیاقت
از سوز حسرت سینه ام آتشفشان است چشمم به پیچ کوچه های آسمان است
از پشت بغض ابرها، اه ای ابر مرد روزی قدم بر چشم ما بگذار و برگرد
ای نغمه پرداز غمت تنبور دلها ای سربدار حسرتت منصور دلها
ای مرجع تقلید شبنم قلب صافت شمع و گل و پروانه با هم در طوافت
دارالغزا شد سینه ها پس کی می آیی خون شد دل آیینه ها پس کی می آیی
ای چلچراغ این شب خاموش، برگرد تنها امیدم خلق مشکی پوش، برگرد
تا کی سر ما باشد و زانوی حسرت تا کی بگردیم از غمت غربت به غربت
تا کی سرشک از دید? قوها بریزد خون دل از چشم پرستوها بریزد
تا کی جهان آکنده از نیرنگ باشد کار برادر با برادر جنگ باشد
ای قلب عالم را به خود مشتاق کرده ای طاقت آیینه ها را طاق کرده
کشتی عروس عشق را از رنج دوری خون شد دل آیینه ها، تا کی صبوری
فرهاد را از جان شیرین سیر کردی ای یوسف زهرا بمیرم دیر کردی
کشتی پر از ارواح رقصان است، ای نوح فانوس ما چشمان شیطان است، ای نوح
ما گرچه از طوفان غم تشویش داریم صد موج وَهم انگیزتر در پیش داریم
وقتی بیایی ذره ای دلواپسی نیست ناجی تویی این کار کارِ هر کسی نیست
یادمان باشد امروز خطائی نکنیم گر در خویش شکستیم صدائی نکنیم پر پر وانه شکستن هنر انسان نیست
گر شکستیم زغفلت من و مایی نکنیم یادمان باشد اگر شاخه گلی را چیدیم وقت پر پر شدنش ساز و نوائی نکنیم یادمان باشد اگر خاظرمان تنها ماند طلب عشق زهر بی سروپائی نکنیم!
